Mochten er vragen zijn over de petitie dan zijn we te bereiken per mail. We doen ons best om zo snel mogelijk te reageren, maar het kan soms iets langer duren voordat je van ons hoort. We waarderen je geduld en kijken ernaar uit om binnenkort bij je terug te komen.
Cathelijne
Ik ben Cathelijne, moeder van 2 pubers. Ik werk in de zorg en ook
daar ben ik bezig om uit te zoeken hoe we zo duurzaam mogelijk kunnen werken. Daarnaast houd ik me in mijn vrije tijd ook met duurzaamheid bezig. Zo heb ik wel eens met een vriendin een project gedaan om het gebruik van plastic bekertjes in de rust langs de voetbalvelden te verminderen en een project om nog mooi herbruikbaar speelgoed in te zamelen. We hebben daarvoor een platform opgericht www.Replacenow.nl.
Afgelopen zomervakantie merkte ik dat mijn kinderen veel van hun schoolboeken niet hoefden in te leveren maar gewoon weg mochten gooien. De ene dag gooide ik de schoolboeken van mijn dochter die overging van de 2e naar de 3e in de papierkliko en de volgende dag kregen we precies diezelfde boeken weer nieuw geleverd voor mijn zoon die dit jaar naar de 2e gaat. Ik vond dat zo zonde. Bovendien viel mij op dat er in best wel veel van die leerwerkboeken niet of nauwelijks was geschreven. Ik begreep dus niet waarom het allemaal weggegooid moest worden en niet doorgegeven kon worden. Daarom zette ik een post op linked-in met deze foto’s. Hierop kreeg ik zoveel reacties dat ik merkte dat het heel erg leeft onder veel mensen, ouders, burgers maar ook scholen zelf. Dit heeft ertoe geleid dat ik samen met Karin deze petitie heb opgezet.
Karin
Ik ben moeder van drie dochters, waarvan er twee op de middelbare school zitten: eentje in de derde klas en eentje in het tweede leerjaar.
Deze zomer viel het me op dat bijna geen van hun boeken teruggestuurd hoeft te worden. Eerst dacht ik, dat scheelt kaften! 😉 Maar na het lezen van Cathelijne’s bericht begon ik er anders over te denken.
In gesprek met mijn dochters ontdekte ik dat ze in de meeste boeken niet schrijven, maar ze alleen lezen. Sommige docenten willen liever dat opdrachten digitaal worden ingeleverd. Bij andere vakken is er gewoon te weinig ruimte om in de boeken te schrijven.
Toch belanden de volledig intacte boeken van mijn oudste aan het eind van het jaar in de papierbak, terwijl ik ongevraagd nieuwe boeken voor mijn jongste ontvang. Dit voelt niet meer van deze tijd. Welk signaal geven we onze kinderen hiermee?
Toen ik hierover sprak met vriendinnen uit andere steden, herkenden zij deze frustratie. Eén van hen overwoog zelfs om alle boeken uit protest terug te sturen naar de distributeur. Ik wist toen dat ik hier iets mee moest doen!